આપણા દીકરા શું દીકરીઓથી કમ છે? – ચાલો નવી દ્રષ્ટિ કેળવીએ

18
722
Photo Courtesy: pixabay.com

“અરે… અભિનંદન!!! દીકરો આવ્યો છે.” આવા ન્યૂઝ મળતાં જ હોસ્પિટલમાં લાઈન લાગી જાય વહુને જોવા આવવા માટે. વહુ કરતાં પણ વધારે દીકરા રુપે અવતરેલા એ આત્માને જેણે મોટા થઈને ઘણી “ફરજ” બજાવવાની છે. એટલે આ લેખ ચોક્કસપણે દીકરાઓને સમર્પિત છે.

એ વાત પણ છે કે , આજના સમયમાં દીકરીના જન્મની ઉજવણી “દીકરી વ્હાલનો દરિયો સમાજ” એટલે કે જેને ત્યાં “દીકરી” અવતરે છે, તેઓ પણ એટલી જ ઉત્સાહિત કરે છે. દીકરીઓને નામ આખેઆખાં ચેપ્ટર્‌સ લખાય છે. સિરિયલ્‌સ પણ હવે તો દીકરીઓને અનુલક્ષીને બનાવાય છે. એટલી હદે કે સિરિયલ્‌સના નામ પણ દીકરીઓના એટલે કે ફીમેલ કેરેક્ટર પર જ હોય. ઘણાં મોટિવેશનલ સ્પીકર્સ પણ દીકરીઓને ધ્યાનમાં રાખીને, તેને બિચારી બનાવીને, તેનાં શોષણો વિશે મસમોટા દાખલા આપીને, જાણે સ્ત્રી જ સહનશક્તિની મૂર્તિ છે તે સાબિત કરતાં લેક્ચર્સ તૈયાર કરે અને તાળીઓના ગડગડાટ મેળવે છે અને સાથે નામના પણ.

Photo Courtesy: pixabay.com

સ્ત્રી એટલે સહનશીલતાની મૂર્તિ, સ્ત્રી એટલે લાગણીઓનો પ્રવાહ, સ્ત્રી એટલે…. ઘણું બધું. પણ, એક વર્ગ એવો છે, જેનાં વિશે પ્રમાણમાં ઓછું લખાય છે અને ઓછી ચર્ચાઓ થાય છે. અને એ છે, પુરુષ વર્ગ. આપણે અનુભવથી એટલું તો નક્કી કરી જ શકીએ કે, સ્ત્રીઓની જેમ પુરુષોમાં પણ સહનશક્તિનો અખૂટ ભંડાર છે. તમને થશે, એનું પ્રમાણ શું?

જન્મથી જ એક પુરુષને ખભે કુટુંબની જવાબદારી આવે છે. તેનો ઉછેર જ એક આશયથી કરવામાં આવે છે. જેમાં યોગ્ય ભણતરની સાથે સાથે માતાપિતાના સ્વપ્ન પૂરાં કરવા સુધીની સફર હોય છે. આમને આમ, એ દીકરા ઓ મોટા થાય, ભણી લે, સારી નોકરી કે ધંધો કરે એટલે અડધાં સ્વપ્નો સાકાર થઈ જાય છે. પણ જીવનના મહત્વના મુદ્દા પછી જ શરૂ થાય છે જ્યારે એ જ દીકરો લગ્નબંધનમાં બંધાય છે. માતાપિતાની ઈચ્છા એમ જ હોય છે કે દીકરો સેવાભાવી વહુ લાવે. ઘણે અંશે આપણા દેશમાં આ સ્વપ્ન સફળ પણ થાય છે. પણ ઘણાં બધાં ઘરમાં રિયાલિટી કાંઈક અલગ જ હોય છે.

દીકરીઓને આપવામાં આવતું મહત્વ આજકાલ દીકરા ઓના અસ્તિત્વને એક એવા પડાવમાં મૂકે છે જ્યાં દીકરા ઓ માનસિક રીતે અમુક ચોક્કસ અસમંજસમાં ઘેરાય છે. બેટી બચાવો..ભણાવો..સુધી બરાબર છે, પણ તેની સાથે દીકરીઓમાં લાગણીઓનું પણ એટલું જ જતન કરો. દીકરીનું અસ્તિત્વ આંખ – માથા પર. પણ દીકરી ઓનું અસ્તિત્વ ટકાવવાનું પરિણામ એટલું બધું ચગ્યું છે કે ધીરે ધીરે ક્યાંક દીકરાઓને આપણે તુચ્છ રીતે જોવા ન લાગીએ.

એક દીકરાની નજરથી જરા જીવન જોવાનો પ્રયત્ન તો કરીએ. કેટકેટલાં સંબંધ સાચવવાના!! જેમ એક દીકરી, લાડકી દીકરી તરીકે માતાપિતાને, બહેન તરીકે ભાઈ કે બહેનને, પત્ની તરીકે પતિને, પૂત્રવધુ તરીકે કુટુંબને, માં તરીકે બાળકોને અને બાળકોને લીધે જન્મતા ભવિષ્યના સંબંધોને જાળવે છે, તેમ એક દીકરો પણ, જવાબદાર દીકરા તરીકે માતાપિતાને , ભાઈ તરીકે ભાઈ કે  બહેનને, પતિ તરીકે પત્નીને, બાપ તરીકે બાળકોને અને પત્નીના કુટુંબને જાળવે છે. ક્યાંય એક જવાબદારી અને સંબંધ ઓછો હોય તો કેજો. હા, બાળકને જન્મ આપી શકે તેવી કુદરતી શક્તિ પુરુષમાં નથી પણ બાળકને એક માં જેટલી જ હુંફ આપતાં પુરુષોની પણ કમી નથી.

એક પુરુષ માટે પણ માતાપિતા અને પત્ની વચ્ચેના સંબંધો ટકાવી રાખવા એટલે આજના સમયમાં એક ચેલેંજ છે. દીકરીઓના કમ્ફર્ટ ઝોનને ધ્યાનમાં રાખીને તેમનાં માટે યોગ્ય જીવનસાથી શોધતાં માતાપિતા આપણે જોયાં જ હશે. ઘણા માતાપિતાને તો તેમના “ઉછેર” પર એટલો વિશ્વાસ હોય છે કે ન્યૂક્લિયર ફેમિલી કોન્સેપ્ટ પ્રમાણે જ તેઓ દીકરીનો સંસાર વસાવે છે. પોતાના માતાપિતાનું ઘર છોડીને આવતી દીકરી પણ દીકરાને અલગ ઘરમાં રહેવા પ્રેરે છે. માનું છું કે સંયુક્ત કુટુંબમાં રહેવું, એ ચોક્કસપણે એક ચોઇસનો અને સંજોગોનો વિષય છે અને ક્યારેક ક્યારેક તો જો લગ્ન સંબંધ માટે પડકારરૂપ પણ બની જાય છે, પણ ઉછેરમાં જ “નાનું કુટુંબ, સુખી કુટુંબ” હોય તો એમાં વાંક કોનો?

દીકરા ની પરિસ્થિતિ આવા સંજોગોમાં એક વાર વિચારીને જોજો. કદાચ, એના પ્રમાણે, કુટુંબ છોડીને અલગ રહેવું એટલું દુઃખદ નહીં હોય જેટલું એ પ્રોસેસ દરમિયાન બંને પક્ષે સંભળાવવામાં આવતાં કડવા શબ્દો અને થતાં અનુભવ હશે. એક એડ કેમ્પેન જોયું હશે કે જેમાં દીકરાને માતાપિતા, શિક્ષકો કહે છે કે, “લડકે કભી રોતે નહીં!! પછી માધુરી દીક્ષિત આવીને કહે છે કે, લડકે કભી રૂલાતે નહીં!! ” કોણે કહ્યું? દીકરા કેમ રોઈ ન શકે? એટલે આ તો એવું થયું કે ક્યાંક રડારોળ કરીને ઘણી વખત પોતાની વાત પરાણે મનાવી લેતી દીકરીઓ સામે આપણે જ આપણાં દીકરા ને લાચાર તો નથી બનાવતા ને?

હાથ ઉપાડતાં, હેરાન કરતાં, પુરૂષોની વાત નથી અહીંયા. કારણ કે જેમ બધી જ સ્ત્રીઓ હંમેશા” બિચારી” નથી હોતી તેમ બધાં જ પુરુષો “વાંકમાં” નથી હોતા. એક દીકરાને માતાપિતા પણ ઘણી વખત ટોર્ચર કરતાં હોય છે. જ્યાં સુધી સ્વાર્થ ન સધાય ત્યાં સુધી મિલ્કતથી વંચિત રાખે છે એટલે દીકરાને એક બંધન રહે. પણ એ જ દીકરાને આ પરિસ્થિતિમાં પત્ની પાસે પોતાની લાગણી વ્યક્ત કરીને સમજાવતાં ઘણો સમય લાગે છે. આવી પત્નીને તેનો પતિ “માવડીયો” અથવા તો “પાણી વગરનો” પણ લાગે છે. જ્યારે તેની માતાને દીકરો “પારકો” અથવા “પત્નીવ્રતા” લાગે છે. અને પછી ઇમોશનલ અત્યાચાર શરૂ થાય છે. પુરુષોમાં રોજેરોજનું મેન્ટલ ટોર્ચર સહન કરતો પણ એક બહોળો વર્ગ છે. પીયરનું મહત્વ રહે તે માટે કાંઈ પણ કરી છૂટતી સ્ત્રીઓ પણ આપણી આસપાસ જ છે. એમ જ નથી કહેવાતું કે “સ્ત્રી ચારિત્ર્ય” એ એક એવી ઉપલબ્ધી છે, જેને છતી કરવા હજી સુધી કોઈ પુરુષ પહોંચી શક્યો નથી. સમય અને સંજોગો પ્રમાણે દુઃખ જતાવતી સ્ત્રીઓ પણ છે. એ પછી માં હોય, બહેન હોય કે પત્ની અથવા દીકરી.

એક સ્ત્રી તરીકે હું આ વાત એક્દમ સહજતાથી લખી શકી છું. પત્થરમાંથી પાણી કાઢવાની ક્ષમતા ધરાવતું પુરુષત્વ, સ્ત્રી – ચારિત્ર્ય સામે હંમેશા નબળું પડયું છે. પુરુષોને આ માનસિક ત્રાસમાંથી બચાવવા માટે ભવિષ્યમાં સંસ્થાઓ મોટા પાયે ખુલે તો મને નવાઈ નહીં લાગે. દીકરીઓ શક્તિ છે તો દીકરાઓને એ શક્તિનો પાયો બનાવો. કોઈ પણ ઇમારતનું બંધારણ પાયા વગર શક્ય નથી. દીકરાઓ પણ માતાપિતાને એટલાં જ વ્હાલાં છે, જેટલી દીકરી. “નસીબદારને ત્યાં દીકરી હોય” એ વાક્ય સાથે હું આંશિક સહેમત છું પણ સો ટકા નહીં કેમકે એ વાક્યનો સીધેસીધો વિરોધી અર્થ એવો થાય કે જેને માત્ર દીકરો છે, તે તેમની કમનસીબી છે. બંનેના અસ્તિત્વનો સ્વીકાર એમાં જ સમાજનો વિકાસ છે. દીકરી તરફી વલણથી દીકરાનાં માતાપિતા સ્વીકારવા લાગ્યા છે કે દીકરો મોટો થઈને પોતાનું જીવન અલગ જ જીવશે. અને  દીકરાનાં જન્મ સાથે જ એ લાગણી પણ અજાણતાં જન્મે છે, જે દીકરા ને નાની વયથી જ માતાપિતાથી અલગ કરે છે. એટલે દીકરીઓ માતાપિતા સાથે લાગણી અને વ્હાલથી ઉછરે છે પણ દીકરાઓનો ઉછેર એક અસાધારણ લાગણી સાથે થાય છે અને કદાચ માતાપિતાની આ માનસિકતા ઉછેર પર હાવી થઈ જાય છે. દીકરા  પણ વ્હાલનાં હકદાર છે. ભવિષ્યમાં શું થશે તે વિચારીને બાળપણ છીનવાઈ જાય તેવા સંજોગોને આંગણે આવવા ન દેવા એ માતાપિતાની ફરજ છે. સમજાય તેને વંદન!!

અસ્તુ!!

eછાપું 

તમને ગમશે: તમારા રોજીંદા જીવનને સરળ બનાવવા ડિજિટલ બની ગયું છે ઇન્ડિયા

18 COMMENTS

  1. ખુબ સરસ લેખન તૃપ્તિબેન, ઘણું ખરું તમે સચોટ અને સત્ય લખ્યું છે. આજના સમય માં “મારી દીકરી તો ૧૦૦ દીકરા બરાબર છે” આ વાક્ય જ જન્મથી દીકરા સાથે તુલના કરવાની આપણી માનસિકતા બતાવે છે. ડગલે ને પગલે સમાનતા, કોણ કોનાથી મહાન, કોણ વધુ સહન કરે છે… જેવા મુદ્દા ચાલે જાય છે. દીકરો હોય કે દીકરી બંને સહુ સહુની રીતે પોતાના ક્ષેત્ર માં અગ્રેસર રહે એજ સાચું મારા મતે. તમને અભિનંદન નવું કંઇક પીરસવા બદલ !!

    • Thanks so much for reading it. ?? And also for appreciating it. By the way my name is પ્રાપ્તિ. ?

        • Kudos to your dedication towards existence of female but trust me, there are some male who suffer due to wrong choices.

      • Awesome n emay 7 mo para ghano saro comfort valo 👌,😜 ane last 100% sachu laage che k kadach women empowerment na karane kyayk man powerless na thai jaay 😂😂😂.
        Finally khub j saras.

        • અરે ખુબ ખુબ આભાર 🙏🏻. હજી આના વિશે ઘણું લખી શકાશે. વાંચતા રહેજો અમારું EChhapu

  2. Really an appreciable article where atlaSt a forgotten gender MALE is been recognized for its importance in life of every family.. But I think a day will come when there will be a Tag line Beta Bachav beta padav.. for sure

  3. Khub saras. Mara husband ni 2 sisters ne badhu j aapya j kare che aemna parents.. And dikra ne kasu j nai.. Job na karne alag city ma chhiye pan koi j help nai from starting..

    • Vaishali… Thanks for reading this article. આજના સમયમાં બહુ જરૂરી વિષય છે ચર્ચા માટે

  4. ‘દીકરો પરણે ત્યાં સુધી અને દીકરી જીવે ત્યાં સુધી જેવી કહેવતો બનાવી સમાજ સુધારકો એવો સંદેશ આપે છે કે દીકરી માબાપ ને સાચવી શકે છે પણ સાસુસસરા ને નહિ…..અને તેનો ભોગ પુરુષ…દીકરો ભોગવે છે….

    • કહેવતો બનાવનારા પણ આપણે છીએ. અપેક્ષા રાખવી એના કરતાં સંસ્કારોનું સિંચન કરીએ તો આપોઆપ સંબંધ સચવાય છે. ??

      • First of all many man thanks Ms Prapti Buch, that you have feels pain and feelings of boys / males. Good expression. Still I am confused Prapti, that why society looks towards gander from very beginning of the life till end of life that which gander he / she is / was ?? Men is introduced by gander (like Achara and Acharya, Kavi and Kavitri nd so on. even from child hood, through education, carrier and every where the forms are filled by gander – which gander you belongs ? and even law and order system openly not favoring the males. Lastly WCD ministry of women and child development are openly blaiming India is a Rapist country ! Looking to the world’s data India is the most safest country in the world. Thsnks Harish Vyas

        • I understand what you mean. We can’t change certain things overnight but yes put some efforts in that direction. ??

  5. Ane ha bdw, aaj kaal ni navi female generations na nava nirnayo pramane independency na naame lagan na karva, responsibilities na levi, & educate thaya etle only job j karvi, jeva vichaaro pan lai sakay…

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here